Von Hamborg fohr so'n ohlen Kassen,
mit Namen heet he Magelhan,
dor weer bi Dog keen Tied tom Brassen,
dat leet se all bit Obends stöhn.
Rolling home, rolling home,
rolling home across the sea,
rolling home to di, old Hamborg,
roling home, mien Deern, to di.
Bi Dag dor kunn dat weihn un blasen,
dor wör noch lang keen Hand anleggt,
doch sieg de Klock man erst veer Glasen,
denn wör de ganze Plünnkrom t'recht.
Rolling home...
Dat weet so recht den Ohln sein Freeten,
dat gung em ober Danz un Ball,
harr Janmaat graad de Piep ansteken,
den rööp de Ohl: Pull Grootmarsfall.
Rolling home...
Dat kumm de Kerl verdeubelt ropen,
dat weer em just so no den Strich,
man schraal de Wind denn noch sechs Streeken,
wat weer de Kerl denn gnatterich.
Rolling home...
Un unsen heil'gen, stillen Freedag,
wat doch uns höchste Festdag is,
un unsen heil'gen Büß- und Beeddag,
dor seggt de Ohl: Dat gifft dat nich.
Rolling home...
Jedoch so recht bi Licht bekeeken,
dor weer uns Ohl noch lang nich siecht,
harr Smutje mol een Swien aufsteken,
trangscheer he sülben dat torecht.
Rolling home...
De Lüüd de kreeg'n so recht dat Lopen,
se freiten sik, ik weet nich wie,
se kregen von dat Swien de Poten,
un gele Arfensupp' dorbi.
Rolling home...
O Magelhan, du ohlen Kassen,
dit Leed sali di en Denkmal sein.
Bi Snee und Reg'n wascht Janmaat Masten,
un achtern suupt se unsen Kööm.
Rolling home...
