A Schlosser hot en G‘sellen g‘hot,
der bot gar langsam g'feilt,
doch wenn's zum Fresse gange ischt
do hot er grausam g’eilt.
Der erschte in der Schüssel drin,
der letzte wieder draus,
do ischt ka Mensch so flei-ssig g'west,
als er im gan-ze Haus;
do ischt ka Mensch so fleissig g'west,
als er im gan-ze Haus.
Gsell, hot amal der Meister g'sogt,
hör,' dos begreif' i net!
es ischt doch all mei Lebtag gwest,
so lang i denk, die Red':
so wie ma frisst, so schafft ma au;
bei dir ischt's net a so: so langsam hot noch
kaner g'feilt, un u"fresse so wie du!
Ho, sogt der G'sell, des b'greif 'i scho;
's hot all's sei guta Grund:
as Fresse währt holt gar net lang,
an d'Arbeit vierzeh' Stund;
wenn Aner sollt da ganza Tag
in an'm Stück fresse fort:
's würd au nur bald so langsam san,
als wie bei'm Feila dort.